ใครเอาเงิน (กู) ไป (วะ)

หลายคนอาจจะเกิดคำถามนี้ในใจ ตอนเวลาใกล้สิ้นเดือน หรืออาจมีสบถออกมาเบาๆ เวลาเปิดกระเป๋าสตางค์ หรือดูยอดเงินในบัญชีตัวเอง

… แม่ง เงินหายไปไหนหมดวะ …

ก่อนหน้านี้ (หลายปีมาแล้ว) ผมเองก็เป็นคนนึง ที่ใช้เงินเดือนชนเดือน แถมบางทีมีติดปลายนวม ใช้บริการบัตรกดเงินสดก็มี

ต้องยอมรับว่า สถาบันการเงินต่างๆ ก็ช่างคิดหาวิธีดึงเงินออกจากกระเป๋าเราได้อย่างแยบยล ชนิดที่ว่ารู้ตัวอีกที ก็หนี้บานตะไท แก้กันไม่หวาดไม่ไหว

แต่อย่าไปโทษคนอื่นเลยครับ สรุปง่ายๆก็คือ ตัว (กู) เอง นี่แหละ

เหตุผลหลักของการใช้เงินจนลืมตัว หรือบางคนใช้จนเกินกว่าที่หามาได้ ก็คือการขาดการวางแผนใช้จ่ายที่ดี และอย่างที่สองก็คือ วินัย

ขาดการวางแผนใช้จ่ายที่ดี หมายความว่า รายได้อ่ะรู้ ว่าได้เท่าไหร่ แต่รายจ่ายนี่ ไม่เคยรู้เลย ว่าเดือนนึง เรามีรายจ่ายอะไรบ้าง และอะไรที่จำเป็น อะไรที่ไม่จำเป็น (แต่กูอยากได้นิ)

ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องใช้จ่ายแต่สิ่งจำเป็นนะครับ คนเราก็ต้องมีให้รางวัลตัวเอง แต่ก็ต้องอยู่บนพื้นฐานความพอเพียงด้วย

ถ้าหักรายจ่ายที่จำเป็นแล้ว หักเงินออมที่ควรจะออมแล้ว ยังมีเงินเหลือ ก็ให้รางวัลตัวเองได้ ไม่ว่ากัน

แต่ส่วนใหญ่ จะให้รางวัลตัวเองก่อน (ตั้งแต่ต้นเดือนซะด้วย) แล้วเหลือเท่าไหร่ถึงจะเก็บออม (แล้วมึงจะเหลือมั้ย)

ดังนั้น หลักสำคัญในการวางแผนใช้จ่ายคือ … ต้องรู้ และประมาณให้ได้ ว่ามีรายจ่ายอะไรบ้าง

ถัดมา ก็คือวินัย ในการใช้จ่าย ให้ตรงตามที่วางแผนไว้

เรื่องวินัยนี่สำคัญไม่แพ้การวางแผน เพราะบางที รู้ทั้งรู้ แต่แพ้ใจตัวเอง (ก็กูอยากกินหรู อยู่สบายอ่ะ)

เราสามารถสร้างวินัยการใช้จ่ายได้ ด้วยการจดบัญชีรายจ่าย ในแต่ละวัน และประเมินดูว่า ไอ้ที่จ่ายไปน่ะ อยู่ในแผนการเรารึป่าว หากเกินกว่าที่คิดไว้ วันต่อไปเราจะได้ระวัง

ย้ำนะครับ ว่าต้องทำทุกวัน ไม่งั้น (เงิน) ไหลยาวแน่นอน

ถ้าทำได้ตามนี้ คือรู้จักวางแผนใช้จ่าย และมีวินัย รับรองว่ามีเงินเหลือเก็บแน่นอนครับ

และข้อดีของการมีเงินเหลือเก็บคือ โอกาสในการลงทุนให้เงินเรางอกเงย

กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวฉันใด

เศรษฐีที่เราฝันอยากเป็น ก็ไม่ได้เกิดในวันสองวันฉันนั้น

มันเริ่มจากสิ่งง่ายๆสองสิ่งนี่แหละ

… แผนการ และวินัย …

You may also like...